Osmanlı Devleti’nde Devlet Yönetimi
- Orta Asya’dan gelen yönetim anlayışı Osmanlı Devleti’nde de devam etmekteydi. Hanedan üyesi olan kişi devleti yönetmekteydi.
- Osmanlı Devleti’nde Orta Asyadaki yönetimdeki gibi devlet yönetimini hanedan üyeleri arasında pay etmek yerine devlet yönetimini hanedan mensuplarından birine vermişlerdir.
- Veraset sistemi I. Murat döneminde hanedan üyelerinden bir kişi yerine hükümdarın oğullarından bir kişinin başa geçmesi olarak değiştirilmiştir.
- I. Murat’ın veraset sistemindeki bu değişiklik ile hükümdarın oğullarından biri, kendi aralarında anlaşmaları ya da mücadeleleri sonucu tahta geçecektir.
- Osmanlı Devleti’nde yönetim merkezi otoriteye dayanan monarşi şeklinde olmuştur.
- 1517’de Mısır’ın fethinden sonra I. Selim Halife unvanını benimsemiştir. Bu yıldan itibaren devlet yönetiminde teokratik (dine dayalı yönetim) egemen olmuştur.
- II. Mehmet döneminde İstanbul’un fethedilmesiyle hukuk kuralları yazılı hale getirilerek “Kanunname-i Ali Osman” hazırlanmıştır.
- Fatih Sultan Mehmet “Nizam-ı Alem için” kardeş katli yasasını getirmiştir.
- Şehzadelere sancağa çıkma yasağının gelmesinden önce son sancağa çıkan hükümdar III. Mehmed olmuştur.
- Sancağa çıkmadan tahta oturan ilk padişah I. Ahmed olmuştur.
- Sancağa çıkma yasağının kaldırılmasıyla şehzadeler yönetimde deneyim kazanamamış ve tecrübesiz olarak devletin başına geçmişlerdir.
- Sancağa çıkma yasağı ile şehzadeler sarayın bir odasına hapsedilmiş ve kafes usulü denen sistem getirilmiştir.
- I. Ahmed döneminde Ekber-i Erşed, yani hanedan içerisinden en yaşlı üyenin tahta geçmesi sistemi getirilmiştir.
- Ekber-i Erşed sisteminin amacı taht kavgalarını engellemektir.
Şehzadeler sancaklara I. Murad döneminde gönderilmeye başlanmıştır. Şehzadeleri yönetim konusunda eğitmeleri için Lala’lar görevlendirilmiştir.